MAAR IS VAAK EEN JEUKWOORD

23 oktober 2022

Blog MAAR IS VAAK EEN ENORM JEUKWOORD www.company-optimizer.nl

Vaak krijg ik jeuk bij het woord ‘maar’, heb jij dat ook? Ik heb een dubbel gevoel bij het woord `maar’. Ik wil niet lullig doen maar je begrijpt vast wat ik wil aangeven met dat gevoel. Ben ik nu wel of niet lullig aan het doen? Het is aan jou om te bepalen hoe je het interpreteert.

We hebben vaak niet in de gaten wanneer en waarom we het woord `maar’ gebruiken. Maar ja, wie ben ik om hier iets van te zeggen. We hebben veelal niet door wat de consequenties kunnen zijn bij het te pas en te onpas gebruik van `maar’ in een conversatie. Het wordt gebruikt als disclaimer of als gummetje om het verhaal van je gesprekspartner uit te wisselen of te degraderen omdat je van mening bent dat jouw kant van het verhaal of jouw visie op het gespreksonderwerp relevanter, beter, concreter et cetera is.

 

  • Ik wil zeker niet discrimineren maar …

  • Natuurlijk wil ik je geloven maar …

  • Ik wil niet lullig doen maar …

 

Je wil iets zeggen zonder het risico te lopen dat men je aanspreekt op dat wat je zegt. Je zegt iets wat je misschien niet wil zeggen en tegelijkertijd ook weer wel. Je kan dat wat je te melden hebt blijkbaar niet onderdrukken. Je vindt het kennelijk  te belangrijk om onbenoemd te laten. Tegelijkertijd wil je een escape hebben voor het geval men je aanspreekt op dat wat je verbloemd niet wil zeggen maar toch zegt. Ik noem het een beetje van twee walletjes eten. Je kunt het ook als disclaimer bestempelen. Als mensen je aanspreken op je woorden kun je altijd shoppen tussen het deel van de zin voor `maar’ en het deel van de zin na `maar’.

Ik maak het het ook regelmatig mee in een zakelijk gesprek dat men nadat ik iets uiteen heb gezet reageert met: “Interessant Cor, maar …”. Uiteraard laat ik mijn gesprekspartner netjes uitspreken want ik respecteer mijn gesprekspartner ten alle tijden. Soms vraag ik na het antwoord te hebben gehoord wat het doel was van het woord `maar’ in de inleiding van het antwoord. Uiteraard doe ik dit alleen als dit de sfeer van het gesprek niet negatief beïnvloedt.

Onlangs had ik zo’n conversatie met zakenrelatie Piet. Ik vroeg wat hij bedoelde met het woord `maar’. Toen hij daar niet echt een goed antwoord op had, vroeg ik hem wat hij van mijn uitleg vond. Ik kon me ternauwernood beheersen om niet in een lachstuip te schieten toen hij zei: ‘’Cor, het is in principe een top verhaal, maar…’’.  Ik dacht, “wow, nu stappen we over van een enkele disclaimer naar een dubbele”. Zonder uit te leggen wat dit met me deed en wat de consequenties kunnen zijn voor de flow van het gesprek en het wederzijdse respect bedacht ik ter plaatse een leuk experiment om hem duidelijk te maken wat het effect is van het ongefundeerd of onnadenkend gebruik van het bewuste woord.

Bij alles wat hij me in het vervolg van het gesprek vertelde reageerde ik consequent in de trant van:  “Erg duidelijk Piet, maar …, Heel goed Piet, maar …, Wat mooi Piet, maar…”. Ondanks het feit dat Piet echt een man is die de Pokerface uitgevonden zou kunnen hebben, zag ik toch wat irritatie ontstaan. Toen ik hem aangaf dat ik lichte irritatie dacht te bespeuren reageerde hij in eerste instantie heel stellig om vervolgens toe te geven dat hij mijn `Piet maar’ reacties niet echt lekker vond. Hij had het idee dat zijn verhaal er niet echt doe deed. Uiteindelijk moesten we er beiden hartelijk om lachen nadat ik had aangeven dat het handig is om niet te pas en te onpas het woord `maar’ te gebruiken.

Wat Piet in feite deed is zijn verhaal boven mijn verhaal plaatsen. Dat van mij werd met een gummetje uitgewist met het doel dat zijn verhaal als het verhaal overbleef. Mijn uitleg werd met het `maar’ gummetje als het ware afgeserveerd.

In plaats van het jeukwoord `maar’ te gebruiken kan je ook voor een andere aanpak kiezen. Ik zal een voorbeeld geven. Toen ik onlangs op Instagram plaatste dat ik een dubbel gevoel heb bij het woord `maar’ kwam Claudia Koehoorn met een prachtige reactie. Zij scheef: “’Vervang `maar’ door `en’ hoor eens hoe anders dat klinkt’’. Ik ben het helemaal eens met deze TOP vrouw.

Als je oprecht geïnteresseerd bent in het verhaal van je gesprekspartner dan luister je ook aandachtig en met pure interesse en niet met de intentie om hem of haar te overtreffen met jouw verhaal. Vaak zijn we halverwege het verhaal van de ander bezig met het formuleren van ons verhaal zonder vanaf dat moment nog te luisteren naar dat wat er nog meer gezegd wordt. Vind je dit soft geneuzel of kun je hier iets mee en denk je hier de kwaliteit van je zakelijke gesprekken een kwaliteitsimpuls mee te kunnen geven?

Uiteraard krijg ik niet altijd jeuk van het woord `maar’. Sterker nog, bij sommige gesprekspartners moet je het woord gebruiken om aan de handrem te trekken omdat anders het gesprek volledig ontspoort. Ik kan zeker een aantal voorbeelden aanhalen waarbij het woord `maar’ zeker legitiem is. Dit valt buiten de scoop van dit artikel. Wie weet schrijf ik hier nog eens over in één van mijn volgende blogs.

Zoals ik al zei zorgt het woord `maar’ niet altijd voor jeuk. Soms ben ik juist blij met het woord. Het geeft me dan munitie om de zaak mijn kant op te laten kantelen. Ik zal een voorbeeld uit de praktijk geven dat dateert van vorig jaar. Ik had een gesprek met een prospect voor één van mijn groeiprogramma’s. Hij zei: ‘’Cor, ik vind je een aardige vent hoor, maar … ‘’. Met zijn `maar’ wilde hij me duidelijk maken dat ik hem niet kon helpen omdat ik geen verstand heb van zijn business. Mensen die mij een beetje kennen, kunnen mijn reactie wel raden. Ik zei: “Beste Sjaak, je hebt 100 mensen in dienst die super veel verstand hebben van jouw business en toch loop je vast. Weet je wat Sjaak, vraag deze 100 medewerkers inclusief het MT om binnen 3 weken met een oplossing te komen. Lukt dit niet dan mag je me bellen’’.

Toen hij me drie weken later belde om mijn hulp in te roepen zei ik: ‘’hé Sjaak, ik wil niet lullig overkomen hoor maar je had mijn hulp niet nodig toch?’’. Dit is natuurlijk een grapje. Ik ben niet van de afdeling zout in de wonde strooien en toch vond ik het wel leuk en het leverde me zeker een binnenpretje op.

 

Hoe zit het met jou gemaar?

Deel dit artikel

1 Reactie

  1. Jung

    Maar….is vaak het begin van de smoesjes, of tegengas geven, omdat je het er niet mee eens bent of je wilt iets goedpraten en altijd het laatste woord hebben.

    Antwoord

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

× Hoe kan ik je helpen?