Ken jij dat gevoel? Dat je weken uitkijkt naar iets – een moment zo logisch en fijn dat je het niet eens in je agenda zet. Ik bedoel, zet jij je verjaardag in je agenda? Nee toch? Ik niet, en ik ken ook niemand die dat doet. Tenzij je het helemaal kwijt bent, maar dan helpt een agenda ook niet meer. Sommige dingen heb je gewoon top of mind, zoals je verjaardag, kerst of je trouwdag. Toegegeven, ik ken nog steeds mensen die hun trouwdag vergeten – en dan begint de potentiële huwelijkscrisis… Awkward!

Terwijl ik deze blog schrijf is het augustus, en ik zie mezelf al zitten op een terrasje in Toscane, of chillend aan de Franse Riviera. Alleen al die gedachte geeft me een flinke dopamineboost. Precies, die voorpret is soms bijna leuker dan de vakantie zelf. En eerlijk is eerlijk: voorpret is de reden dat veel mensen maanden van tevoren boeken. Hoe langer de voorpret, hoe beter toch?

Maar voordat je die reis boekt, check je natuurlijk eerst of je genoeg vakantiedagen hebt. Als het goed is, heb je minimaal 20 vakantiedagen per jaar. Klinkt lekker, maar dat betekent wel dat je 48 weken per jaar gewoon aan het werk bent. En ja, tijdens die weken zijn er genoeg momenten dat je denkt: “Shit, de wekker gaat weer om 6 uur.” Of je wil die avond nog even die gave serie op Netflix kijken, maar nee, morgen weer vroeg eruit dus maar niet doen. Je hebt al je energie nodig om je door die werkdag heen te slepen.

Stel je voor: je moet om 5 uur opstaan omdat je naar Australië vliegt – een reis van 24 uur. Wedden dat jij en je reisgenoten niet lopen te klagen? Die wekker om 5 uur? Geen probleem! Die vermoeiende reis? Ach, het is vakantie en het wordt geweldig! Zelfs als je normaal niet zo energiek bent, dan heb je op dat moment ineens genoeg power. Want hé, je gaat iets supergaafs doen!

Dus waarom kennen we dat vakantiegevoel niet vaker? Waarom zeggen mensen vaak: “Morgen moet ik weer, nog even volhouden dan is het weekend.” Of zien ze vrijdagmiddag als een reddingsboei? Rond kerst hoor ik mensen zuchten: “Nog zoveel kerstpakketten, dan mag ik met pensioen.” En de echte azijnpissers zeggen: “Ik moet nog zoveel jaar…” Terwijl je makkelijk kunt uitrekenen dat je meer uren werkt dan dat je vrij bent. En pensioen? Dat is ook maar een klein deel van je leven.

Is het dan niet zonde dat je niet elke dag met zo’n vakantiegevoel uit bed springt, omdat je mag doen waar je energie van krijgt? Waar je hart van gaat branden? In plaats van vijf dagen ploeteren om twee dagen bij te komen? Natuurlijk kun je dat vakantiegevoel kunstmatig opwekken met een weekendje kroeg of een festival, maar eerlijk: dat is niet altijd genoeg.

Ik ben zelf een energieke vijftiger die het kind in zich nooit heeft verloren. Hoe gaaf zou het zijn om elke dag swingend achter het stuur te zitten, omdat je op weg bent naar je droombaan of je eigen bedrijf? Om wakker te worden en te denken: “Yes, ik ga iets doen waar ik blij van word!” Wat als de wekker niet meer je vijand is, maar je beste vriend? 365 dagen per jaar leven alsof het vakantie is, wie wil dat nou niet?

Ik heb daarom al jaren geleden het woord ‘moeten’ uit mijn woordenboek geschrapt. Ik accepteer alleen nog opdrachten waar ik energie van krijg, waar ik écht het verschil kan maken. En dat voelt zo veel beter.

Dus, wanneer heb jij jezelf voor het laatst afgevraagd: “Doe ik wat ik wil? Krijg ik er energie van? Waar ben ik goed in? Of verpruts ik mijn tijd met dingen die ik uit zuinigheid niet uitbesteed?” Maak jouw werkdagen vakantie. Zet het in je agenda. En wie weet verandert jouw mindset en leef jij straks 365 dagen per jaar alsof het vakantie is. Laten we hier alvast op proosten.

Een groot deel van dit artikel kun je ook teruglezen in mijn boek BUSINESS SUCCES met een smile. Bestel mijn boek op deze website en jij ontvangt, als je wil, een gesigneerd exemplaar.